Yine Yeni Bir Söz Dizimi İle Karşındayım. Sevgi Sözleri Karşındaki İnsanı Etkileyecek Ve Ona Kendini Hissettireceksin. Çok Vakit Kaybetmeden Okumaya başla…
Ayakta duracak halim yokken peşinden gelecek sebeplerim vardı…
Aşklar var şiir yazdırır, şiirler seni andırır
İnsan seviyorum der, kandırır. Karşında ki aşkı görsen ;
Seni cennette sandırır...
Konu ne zaman senden açılsa kapatmaya kıyamıyorum.
Bana yüzünü dönme gece oluyor sanıyorum.
Görmeden seni isteyen gönlüm, görünce nasıl dayansın.
Sen benim şarkımsın, herkesin dili dönmez.
Kim istemez mutlu olmayı, ama mutsuzluğa da var mısın?
Çünkü her bir zerrem aşık her bir zerrene.
Besmelesiz başladım diye mi, doyamıyorum seni sevmeye?
Hiçbir harfi sensiz bir cümleye kurban etmedim.
Sen aklım ve kalbim arasında kalan en güzel çaresizliğimsin.
Sen bile bilemezsin gülüşün ben de kaç bahar eder.
Sevdim. Çünkü bir tek ona sarılınca yuva gibi kokuyordu içim.
Öğrendik ki: Her yarayı saran zaman değil, sevgidir.
Ötesi yok bu duanın benim ol. Benimle, aklınla, aşkınla bin yaşa.
Gittin… Ve solumda kaldın ve soluğumda ve sonumda.
Canımın içi, sen hangi şiirden kaçıp geldin yüreğimin orta yerine?
Sen yeter ki çocukluk yap. Gönlümde salıncağın hazır…
Manzarası sen ol gözlerimin, her baktığımda yeni mutluluklar göreyim.
Sen bana Allah’ın emanetisin. Seni sevmek aşktır bana.
Gel beraber alalım nefesimizi sevdiğim, sensiz boğazımdan geçmiyor.
Sen benim ilk şiirim, ilk kavgam, sen benim 17 yaşımsın.
Sensiz bir gün daha akşam oldu. İçim el vermiyor. Biz buna “gün” demeyelim.
Sen benim gökyüzüne gönderdiğim duamın yeryüzündeki cevabısın.
Elimdeki resmin yerine kendin olsaydın. Olsaydın da benim yine derdim olsaydın.
Aşk, yer yerinden oynasa da; yâri yürekteki yerinden oynatmamaktır.
Bir şehir ol. Mesela İstanbul gibi. De ki; boğazım kuruyuncaya kadar seveceğim seni.
Ben hiç dilek tutmadım, hep dua ettim. Ömrün ömrüme nasip olsun diye!
Sen benim hiç bıkmadan saatlerce seyre daldığım, tövbe tutmayan en tutkulu sevdamsın.
O senin neyin olur dediler. Uzaktan dedim uzaktan yandığım olur kendisi.
Eş olan, aşka eştir. “Eş” değer, nefesten ötedir. Ötemde özüm var, özüm nefesin ötesinden ötedir.
Bana kimse sen gibi baktı mı bilmem ama ben kimseye sana baktığım gibi bakmadım.
Belki de sonu nasıl bitecek diye korkmaktan sevmeyi unuttuk.
Aşk ehli isen sitemin cahili olma. Şems
Sevmek ve sevilmek güneşi iki taraftan hissetmeye benzer.
Evvelimiz aşk, halimiz aşk, istikbalimiz aşk.
Seviyorsan git ısır bence, köpek gibi sevdiğini o da anlasın.
Kendime gelemiyorum, sana gelsem olur mu?
Bir insanın bir insana verebileceği en ölümsüz hediye, sevgidir.
Sesindeki huzuru kimse bilmesin. Kıskanırım.
Gözlerime bakarken gözlerinin içi gülüyordu, nasıl sevmezdim?
Sevmek için yürek, sürdürmek için emek gerek.
Ey gece git o yâre söyle. Kokusuna sarılıp uyumak isteyen biri var.
Sen beni sev, geri kalan her şeyi ben hallederim.
Sevmek zor iş, ne maaşı var ne sigortası, bir ayrılığı var bir de gözyaşı.
Sımsıkı sarılalım, aramızdan rüzgâr bile geçmesin.
O kadar güzel gülüyor ki tamam diyorum bu kadar yaşadığım yeter.
Ve sen ağlama. Gözlerin fazlasıyla güzel ağlamak için.
Ve diyeceğim ki; Aşk güzel şey. Vaktinde ve doğru insanla geldiği sürece…
Bir dilek hakkım olsaydı, gittiğin her yer olabilmeyi dilerdim.
Bir yürek anca bir yürek ile takas edilir, yüreğini almadığıma, yüreğimi vermem.
Sende gördüğümü görecekler diye ödüm kopuyor. Özdemir Asaf
Eğer aşk karşılıklı olsaydı, tek taraflı aşkın en güzel aşk olduğunu inkâr ederdi.
Seni sen olduğun için değil, seni bende bulduğum için seviyorum.
Beni hep yanlış anladın zaten sen. Geleceğim ol demiştim sana. Gel ecelim ol değil.
Herkesten kıskanacak kadar değil, herkesi kıskandıracak kadar sev.
Ya kırdığın kalbi Allah seviyorsa? Bilemezsin. Bilseydin ödün kopardı, dokunamazdın.
Kızdığında, küstüğünde bile seni düşünen bir sevenin olması ne güzeldir.
Bir insan aşık olunca; kıskanır, bağırır, kısıtlar, hesap sorar, sahiplenir. Ama anlayana işte…
Ben utangaç bir kalbi taşırım geceden. Ben sana aşık olduğumu, ölsem söyleyemem.
Dilek tutman için yıldızların kayması mı gerekiyor illa ki? Gönlüm gönlüne kaydı yetmez mi?
Öyle bir ‘yâr’ sev ki evladım; elinde su tasıyla, iftarı bekleyen oruçlu gibi beklesin seni…
Aşkın gözyaşları ıslatırken sevgilinin omzunu, neden bu kadar geç kaldığını sorar aşk meleği.
Açık çay içerdi hep, demli olunca bardağın diğer tarafından beni göremezmiş, öyle derdi.
Dediler ki: gözden ırak olan gönülden de ırak olur. Dedim ki: gönle giren gözden ırak olsa ne olur.
Aşk bittikten sonra arkadaş kalalım diyenler. Güle başka isim versen değişik kokacak mı?
Aşkın hikâyesini, durmaksızın feryâd eden bülbüle değil. Sessiz sedasız can veren pervanelere sor.
Kaderde sevmek var ama kavuşmak yok ise şayet, olsun! Vuslata aşık gönül susmaya da razı.
Sen çiçek olup etrafa gülücükler saçmaya söz ver. Toprak olup seni başının üstünde taşıyan bulunur.
İyi geceler canım derdin. Gecenin iyiliğinden çok, canın olma düşüncesi yeşerir dururdu içimde.
Dünyadaki herkesin parmak izinin farklı olması, kimsenin sana benim gibi dokunamayacağının kanıtıdır…
Belki de aşk asla kullanılmamalıydı cümle içinde, zaten bir daha gönül koymak mı ortaya, tövbe.
Eskiden karanlıktan korkar yağmurdan ürperirdim şimdi karanlıklar sırdaşım yağmurlar gözyaşım oldu.
Bir kadın aşka inanmıyorum derken, aslında tek bir şey söylemek istiyordur: Hadi beni aşka inandır.
Sevgi; insanın kalbinde tomurcuklanan nadide bir çiçektir. Mühim olan onu yara almadan yaşatabilmektir.
O yokken “hayır sevmiyorum, unuttum” deyip, onu görünce elin ayağın birbirine dolanıyorsa; aşıksın işte.
Aşk kaçmaktan çok kovalamak, görmekten çok özlemek, gitmekten çok beklemek, dokunmaktan çok düşünmektir.
Halden ala halsizliğim, sözden ala sessizliğim. Ben seninle olduktan sonra, umurumda değil kimsesizliğim.
Gerçek sevgi sabırdır, her şeye dayanır. Affeder, çabalar, gerektiğinde susar, kabullenir ama asla bitmez.
Ne iş yaparsın sen dedi. Hamalım dedim. Nasıl yani dedi. Elimden tutmasını bilenin, yüreğini taşırım dedim.
Yerden yere vurmak yardan yâre tutulmak değildi aşk. Yer yerinden oynasa da Yâr’i yürekten oynatmamaktı aşk.
Gönlüme düştüğü günden beri o ateşi aşk bilirim. Lal olmuş dilime adını dolar. Beni sen, seni ben bilirim.
Aşk ateşten bir parçadır; önce ruhunu aydınlatır, sonra bedenini ıstırtır. Ama illaki yakar benliğini kavurur.
Aşk’a sınır koyamazsın ve aşık oldun mu kalbinin esirisin onun sürüklediği yerdesin; sana acı çektirse bile.
Kapına geldim. Ve ben, ben olmaktan vazgeçtim. Sen yeter ki “kim o” de. Kim olmamı istiyorsan, o olmaya geldim.
Eğer gökyüzü bir parça kâğıt, deniz bir şişe mürekkep olsaydı yine de sana olan duygularımı yazmaya yetmezdi.
Seni bağrıma değil, bağrımı ve başımı ayağının altına bastım. Gözüm toprak olacak, ama gönlüm daima aşk kokacak.
Ey sevgili. Biz seninle bir salkımın iki aşık üzümüyken, başka şişelerde şarap olmuşuz, başka hayallerde harap olmuşuz.
