Üzüntülü Sözler, Üzüntülü Mesajlar, Üzüntülü Yazılar. YENİ
Aşk, karın doyurmaz biliyorum. Kimse bilmez ki; karnımı değil, kalbimi doyurmak için yazıyorum.
Sensizlikle oluşmuş hastalığıma senin bile çare olamayacağını benim için artık çok gecikildiğini anladım.
Bazı insanlar onları dinlemediğim için bana kızıyorlarmış. Ya da öyle bir şeydi tam dinleyemedim.
Günlerdir neden susuyorsun? dedim. Seni rahatsız etmek istemedim dedi. Sustuğu her gün rahatsızdım o bilmedi.
Anam yok ki derdimi bilsin bacım yok ki gözyaşımı silsin hasta düştüm gurbet elde yalnızım şimdi.
Hayatın en hüzünlü anı, mevsimine kapıldığın kişinin bahçesinde açabilecek bir çiçek olmadığını anladığın andır.
Üzüntülü Güzel Sözler
Sevdiğim değil canimsin, uzak değil yakınımsın. Hayaller hep yalan olur hayalde değil canımdasın.
Sen giderken nasıl mı çaresizdim? Anlatayım. Koskoca orman yanıyordu ve benim gözlerimden başka yerde su yoktu!
Gözlerinden akan her damla yaş, kalbimden akan bir damla kan gibi, ölmemi istiyorsan durma ağla, bu canım sana feda.
Dilerim ki mutlu ol sevgilim. Ben olmasam bile hayat gülsün sana. Günahım boynunda, ağlayan bir çift göz bıraktın arkanda.
Sen hayatımı yaktın gittin sen yıllarımı çaldın gittin sen bir ömür benim hasretim sen beni yalnız bırakıp terk ettin.
Paramparça bir yürek ve yıkılmış bir dağ görmek istemiyorsan çek silahı daya sırtıma titrersem namerdim sen vurdun da ben ölmedim.
Her sabah doğan güneş bir sabah doğmaz oldu. Elleri ellerimden kayıp giden yıldız oldu. Giderken bıraktığın tüm renkler siyah oldu.
Bir gün beni nasıl paslı bir makasla nasıl da derinden budayıp gittiğini fark ettim. Yeni bir filiz veremeyecek kadar derindi kesip attıkların.
Üzüntülü Mesajlar
Neyi erken yaşadıysam, ona biraz geç kaldım. Neye en çok çalıştıysam, ondan düşük not aldım. Sen’in kapın açıkken, ben olunmaz çaldım.
Bilir misin ne zor ıslak gözlerle uyumak, dokununca kanayan bir kalp taşımak, hasret dolu gözlerle etrafa bakmak ve bilir misin ne zor bu hayatı sensiz yaşamak.
Ben yıllarımı kaybettim anılarımı değil. Ben mutluluğu terk ettim. Acıları değil. Ben sevgimi yitirdim. Nefretimi değil. Ben yaşamayı unuttum. Seni değil.
İnsan sandım seni yüreğimi verdim yetmedi duygularımı hayallerimi sevdamı verdim. Ama ne yaptın sen anlamadın. Var olan her şeyi kirlettin adam sanmıştım seni. Bitti sana itimadım kayboldu duygularım çıkma karşıma bir tekmede ben atarım kurtuluş sana bu sözler.
Bir gün hüzünlenirsen beni ara belki seni güldüremem ama seninle ağlarım. Bir gün ölmek istersen yine beni ara seni vazgeçiremem ama seninle ölürüm bunu asla unutma.
Eğer farklıysan, yalnızlığa mahkûm oluyorsun!
Sahip olduğum ama hep başkasınınmış gibi hissettiğim kalp sancımdın sen.
Bazen üzüntüler, gözyaşlarının uzanamayacağı kadar derindedirler.
Şart mı dudaklarımla kal demem, gözlerim çığlık çığlığa gitme diye haykırırken!
Her yatak tuzludur biraz, ya terin tadını tatmıştır ya da gözyaşlarının.
Sen gidiyordun ben kalıyordum. Ve birden bir yağmur başladı. Her şeyin susması için.
Üzüntülü Yazılar
Bizim nikâhımız mahşere kaldı, seven kalbim seni hiç unutmayacak.
Dünyaya gelirken sanki senet imzalamışım. Ne kadar dert keder varsa imzamı basmışım!
Hangi mevsimin rüzgârıdır aşk? Ne yana dönsem yüzüme hüzün eser.
Gönülde şimdilik keder var ey neşe! Şimdi gelme, bir yerde misafir üstüne misafir olmaz!
Peki, başka bir ekleyeceğin var mı bay ‘hüzün’? Az sonra yatacağım ben.
Bir mutluluk fotoğrafı bile çektirmedi bu hayat. Kaybolmuş bir anahtar kadar sahipsizim anne.
Çok solcu tanıdım ama hiçbiri senin ki kadar kalıcı devrim yapmadı solumda!
Bu aşkın biletini istediğin gibi kes nasılsa gidiyorsun, biliyorum git ama ardında ağlayan bir çift göz.
Başıma gelmez dediğim onca şeyi yaşadım da, kalbime değsin istediğim, elini bile uzatmadı!
Bir gün o güzel gözlerine yaşlar dolar, kalbin sızlar, için yanarsa deme bana sen yaktın. Sen isteyerek yandın!
