İmpala – İz Şarkı Sözleri
Şarkı Sözleri :
Bi’ senden kaçtım kaçmamışken hiç bi kavgadan
Ateşler ortasında kaldım titremiştim korkudan ben
Elime geçen her fırsatta kaçtım aynadan
Kocaman bir ömrü şuursuzca ittim arkadan
Bana müstahak, başıma bela gördüklerim hep
Nedense diken gibi battı elime sevdiklerim hep
Her şey yoluna girdi derken elime yüzüme bulaştırdım hep
Ve özür dilettirdi resmen hayat sövdüklerime
Bütün tesadüfler hala peşimde
Hayat hala kısa pek de değişmedi bi şey anlayacağın yani
Kendi kazdığım kuyulara mı düşüp durdum bilmem
Yara almaktan korkmam eğer kaçacaksam gelmem
Daha ne kadar boktan olabilirse boktan
Ben bi ruhu beslemiştim sanki var edip de yoktan
Şehri yakar kül ederdim eski
Özgür olsam Kendi derdin olsa üzülürdün, siktir et kalk yanımdan!
Sırta saplı 5 bıçakla, elimde kör çiçekler
Dilimde söyliceklerim var benden habersizler
Kadavrandan düşen umutlar öldün diye bitmicek ki
Kara bulutlar geldi bi’ kere git desen de gitmicekler
Hep demiştim ben bi yolcuyum zamanın ortasında
Elimde çanta biraz özlemekle meşgul
Özgür Dün bi akvaryumda öyle yüzüp duran bir balıkken
Bugün çırpınıyorum hayatın oltasında
Bir zamanlar babam gençti yaşadım 25 sene
“Haberin var mı taş duvar demir kapı kör pencere”
Dağlarına bahar gelmiş memleketin bence de
Ama hiç bi çiçek açmamış ki zaman gelip geçse de…
Bir kadının hatırası yarım yamalak artık
Bir kitabı son sayfada bırakmışım kalkıp
Geri dönüp de baksam bile sayfaları yırtık
Yazarı kimdi acaba belli değil öyle bakıp kaldık
Yani insanoğlu belirsiz, hesapsız ve kuralsız
Artık eski ben değilim bütün caddelerim duraksız
Çıkış yolun yok ki sen bi şehir düşün sokaksız
Tüm insanları ölmüş gibi yerde hepsi tabutsuz
Sen bu sahnelere konuksun repliklerin belli
Elli tane ezber yapsan bile olamıycan kendin
Eğer rolüne girdiğin kişiye dönüşmekse derdin (he!)
Kusura bakma; zaten oyun sendin (sen!)
Piyano çaldı bir kadın, parmakları olmadan
Bi’ buruk tebessümdü bardakları dolduran Bu hayat fırtınasında evden içeri girdi yağmur Zaten hep biz olmadık mı sence olmayanı olduran
Sen de gel benimle rüzgarları sırtlayıp Ya da boşver; sus benimle bildiklerini saklayıp Ben anlatırım her şeyi gözlerinden anlayıp
Bu ateşten alsınlar beni gökyüzünden atlayıp
Elimde umutlar var Her şeyden öteye giderken Kafamın içinde bulutlarla… Bilemedim oyunun sonucu ne? Herkesten kaçarken, kaçarken… (Of!)
