Tuğrul Bektaş – Öfkem Kabahat Şarkı Sözleri

Tuğrul Bektaş – Öfkem Kabahat Şarkı Sözleri

 

Taşırıyor bu denizi hüsran köpürüyor kıyısına bu ne küstahlık

Şehir ağlıyor can veren her aşık için gözleri şiş bu ne iştahtır

Bir şiir olsam bir kağıt’a tutunup hislerini taşırım umuda

Bir fikir olsam aklına girerim asla kendimi unutmam

 

Direnirim her acıya bilenirim inadına göz göze gelemem

Son sözü yutkunur acılara göz yuman susar nefesini veremez

Geceler avazını duymaz gözleri şiş bu bir kumpas

İçindeki yangını körükler inadına ona kanma sana yanmaz

 

Sararıp dökülür yapraklarım her yabancı baharda

Kanatırım avucumu yalancı umutlar asılıyo suratıma gülümser avutmak için

Ölümse kavuşmak için artık velhasıl unutma geçmişi

Şuan elini uzatsan bilirim yine bir ahı yaşatmak içindir

 

Sitemim dünyaya güya tersine çıkardı rüyalar

Yüzüm asılır sevmiyor çıkan bir papatya falıyla daha

Manzaram aynı deniz ve gökyüzü birleşir ilerde

Ama sepya bu şehir maviyi boğdum simsiyah ellerle

 

Kıyılarımda fırtına direnirim dalgalara yerim rüzgarı

Hani çıkardı rüyalar tersine ben yaşıyorum tüm kabusları

Boğazımda düğümlenir dert neşe keder hayat

Sıkıyorum yumruklarımı sabrım yol öfkem kabahat

 

Kulakların bana sağırlaşır rüzgarın ıslığı çalar bu şarkıyı

Engel olamaz en koyu gecelere dalıp ansızın ardına gölgeler almayı güç sanırsın

Ödünç alınmış bedenler aciz buna rağmen risk alırdık hep

Yaşamayı en ağır yük sanırdık hep yanıldık

 

Aynı yerde tek başımayım dolunaya karşı sek otururum artık

En fiyakalı acıları üzerime giyinirim yakışır buna sen tanıksın

Zihnime kazınıp kamaşır sesin başkalarına can veren bir nefesi

Sevmek nasıl almıyor aklım yine gün karardı sen kazandın

 

Bi gece yaz olur ve sabah hazan bir şair ölür ölürse bir katil susar

Bu gece bir yanımda melekler ölür bu gece de ruhumu kapladı hasar

Saplamış hançeri güvendiğin dağlara kar yağdırır ona kanma

Buz keser her yanım ama cehennem olsam bile artık sana yanmam

 

Sarılan yaralar

Açılan kanar ah

Duvarımı yazılar sokağımı ihanet kapladı bu sabah

Kucak açmadılar yenilen tarafa tökezleyen batınca çamura

Umut elimi bıraktı yeniden doğmadı camıma

Tuğrul Bektaş – Öfkem Kabahat Şarkı Sözleri